فروشگاه اینترنتی حکیم طب

1404/02/07

زخم پای دیابتی

<h2>زخم پای دیابتی چیست؟</h2><ul><li> </li><li>زخم پای دیابتی، زخمهایی هستند که معمولاً در اندام تحتانی افراد دیابتی (انگشتان و کف پا) یافت میشوند و روند بهبودی آنها بسیار کند می باشد. این زخمها بسیاری از افراد مبتلا به دیابت را تحت تاثیر قرار میدهند و تخمین زده میشود که بین 19 تا 34 درصد<a href="https://diabetesjournals.org/care/article/46/1/209/148198/Etiology-Epidemiology-and-Disparities-in-the?utm_source=chatgpt.com">1</a> از دیابتی ها در مقطعی از زندگی خود به یک یا چند زخم مبتلا میشوند. زخم پای دیابتی میتواند به سرعت عفونی شده و در صورت عدم رسیدگی، برای پیشگیری از سرایت زخم به نواحی دیگر، قطع عضو دیابتی انجام میگیرد. با این حال، تمام عوارض زخم پای دیابتی قابل پیشگیری است، و توصیه اکید تمام متخصصان زخم، مراجعه سریع به کلینیک زخم در صورت مشاهده زخم در پا است</li></ul> <h2>همه‌گیرشناسی زخم پای دیابتی</h2><ul><li>پای دیابتی یکی از مهم‌ترین و ناگوارترین عوارض بیماری دیابت به شمار می‌آید. در این عارضه، زخمی که در پا ایجاد شده به بیماری نوروپاتی یا سرخرگ محیطی در اندام تحتانی یک بیمار دیابتی مربوط است. شیوع زخم پای دیابتی در میان افراد مبتلا به دیابت بین 4 تا 10 درصد است؛ این عارضه در بیماران سالخورده متداول‌تر است. طبق برآوردها، سابقه‌ی ابتلا به زخم پا در میان افراد دیابتی حدود 5 درصد و احتمال ابتلا به این عارضه در طول عمر در میان بیماران دیابتی 15 درصد است.</li><li>اکثر زخم‌های پا (60 تا 80 درصد) بهبود پیدا می‌کنند و 10 تا 15 درصد زخم‌ها باقی می‌مانند. 5 تا 24 درصد زخم‌ها در طول 6 تا 18 ماه پس از معاینات اولیه به قطع عضو منجر می‌شوند. به احتمال زیاد زخم‌های نوروپاتیک پس از 20 هفته بهبود پیدا می‌کنند، در حالی‌که ترمیم زخم‌های نورو ایسکمی بیشتر زمان می‌برد و اغلب منجر به قطع عضو می‌شوند. طبق یافته‌ها، 40 تا 70 درصد موارد قطع‌عضو در اندام تحتانی در بیماران مبتلا به دیابت اتفاق می‌افتد. علاوه‌برآن، بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که زخم پا عامل 85 درصد موارد قطع عضو در افراد مبتلا به دیابت است.</li><li>ریسک ابتلا به زخم پا و قطع عضو، با افزایش سن و مدت زمان ابتلا به دیابت بیشتر می‌شود. با توجه به تأثیر منفی این عارضه بر کیفیت زندگی بیمار و هزینه‌های این بیماری برای نظام سلامت، پیشگیری از زخم پای دیابتی ضروری است. زخم پای دیابتی یکی از بیماری‌های وخیم به شمار می‌آید و مقابله با آن به روشی چند رشته‌ای نیاز دارد.</li></ul>

1404/02/07

مراحل ترمیم و بهبودی زخم

<blockquote>زخم چیست؟</blockquote> <ul><li>پوست، در دسترس‌ترین ارگان در بدن به حساب می‌آید. به همین دلیل احتمال آسیب‌دیدگی یا ایجاد زخم روی سطح آن زیاد است. زمانی که پوست آسیب ببیند، بافت بدن به‌هم‌پیوستگی خود را از دست می‌دهد. این اتفاق ممکن است بر اثر تروما، عفونت یا بعضی فرآیندهای بیماری‌زا مانند التهاب باشد.</li><li>زمانی که پوست آسیب ببیند یا دچار جراحت شود، زخم تشکیل می‌شود. در این وضعیت، بدن فوراً شروع به بازسازی خود می‌کند. این کار با ترمیم به‌هم‌پیوستگی بافت برای احیای عملکرد پوست انجام می‌شود.</li></ul> <h2>زخم چگونه بهبود پیدا می‌کند؟</h2> ترمیم زخم فرآیندی است که بدن برای جایگزینی و احیای بافت آسیب‌دیده از آن استفاده می‌کند. این فرآیند شامل تقابل فرآیندهای فیزیکی، شیمیایی و سلولی است.بدن برای بهبودی از دو مکانیسم استفاده می‌کند:<ul><li>بازسازی بافت</li><li>ترمیم بافت</li></ul> <h2>چهار مرحله‌ی بهبود زخم</h2> <h3>مرحله‌ی اول: انعقاد خون</h3>زمانی که عروق خونی آسیب ببینند، اولین واکنش بدن قطع جریان خون است؛ فرآیندی که به آن «<a href="https://munikan.com/what-is-homeostasis/">هموستاز</a>» می‌گویند. بدن پلاکت‌ها را فعال کرده و فاکتورهای رشد ترشح می‌شوند. با ترشح فاکتورهای رشد، روند بهبودی آغاز خواهد شد. <h3>مرحله دوم: واکنش التهابی</h3>مرحله‌ی دوم به دو قسمت واکنش التهابی اولیه و نهایی تقسیم می‌شود.<ul><li>در واکنش التهابی اولیه، نوتروفیل‌ها (نوعی گلبول سفید) برای دو تا پنج روز وجود دارند. نوتروفیل‌ها نقش مهمی در روند بهبودی دارند و با از بین بردن باکتری‌های موضعی به تجزیه‌ی بافت مرده کمک می‌کنند. همچنین، نوتروفیل‌ها مواد ضدمیکروبی فعال و پروتاز‌ها (آنزیم تجزیه‌کننده‌ی پروتئین) را ترشح می‌کنند که شروع دبریدمان (یعنی برداشتن بافت آسیب‌دیده) به شمار می‌آید.</li><li>در واکنش التهابی نهایی، تقریبا سه روز پس از آسیب‌دیدگی، مونوسیت‌ها (نوع دیگری از گلبول‌های سفید خون) ظاهر می‌شوند. مونوسیت‌ها دارای اهمیت هستند، زیرا به ماکروفاژ تبدیل شده و باکتری‌ها، نوتروفیل‌های مرده و بافت آسیب‌دیده را از بین می‌برند. همچنین، این‌ها باعث ترشح فاکتورهای رشد، کموکاین و سیتوکین می‌شوند. از این جهت، ماکروفاژها نقش مهمی در بهبود زخم و مبارزه با عفونت دارند.</li><li> </li></ul><h3>مرحله سوم: تکثیر</h3>در این مرحله، ماکروفاژها موادی تولید می‌کنند که باعث می‌شود بدن شروع به تولید بافت و عروق خونی جدید کند؛ فرآیندی که به آن رگ‌زایی گفته می‌شود. بافت جدید بستر زخم را پر می‌کند. در مرحله‌ی آخر تکثیر، لبه‌های زخم به آرامی منقبض شده و به هم نزدیک‌تر می‌شود. <h3>مرحله چهارم: بازسازی</h3>بازسازی در مرحله‌ی تکثیر آغاز شده و برای مدتی طولانی ادامه پیدا می‌کند. در این مرحله از فرآیند بهبودی، کلاژن نقش مهمی ایفا می‌کند. در مرحله‌ی بازسازی، بدن به‌طور همزمان تولید و تجزیه‌ی کلاژن را انجام می‌دهد. این کار برای ایجاد توازن میان نیاز به مقاومت کششی و بازسازی بافت جدید انجام می‌شود. این توازن کیفیت و ظاهر نهایی بافت اسکار را تعیین می‌کند. <h2>روند بهبود زخم چه مدت زمان می‌برد؟</h2>زخم‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند: <a href="https://munikan.com/acute-wound/">زخم‌ حاد</a> و <a href="https://munikan.com/chronic-wound/">زخم‌ مزمن</a>. زخم‌های حاد خود به خود ترمیم می‌شوند و عوارض کمی دارند. اگر فرد از سلامت کامل برخوردار باشد، زخم حاد در عرض سه هفته بهبود پیدا می‌کند. در چنین مواردی، بازسازی معمولاً حدود یک سال یا بیشتر زمان می‌برد.

1404/02/07

انواع پانسمان های نوین

<h2>پانسمان نوین</h2> <ul><li>پانسمان نوین زخم، با پیشرفت علم و تکنولوژی ایده‌ای خلاقانه برای درمان انواع زخم‌های حاد و مزمن، عفونی و یا غیرعفونی با استفاده از انواع پانسمان‌های نوین زخم به وجود آمد. این پانسمان‌ها با ماهیت کنترل ترشحات و حفظ رطوبت زخم به‌عنوان یک پوشش محافظتی برای درمان انواع زخم کاربرد دارند و از بهترین محصولات زخم به شمار می‌آیند که ما در این مقاله به بررسی این نوع از محصولات زخم می‌پردازیم.</li></ul> <h2>تاثیر پانسمان نوین زخم در بهبودی زخم‌ها</h2><ul><li> </li><li>پانسمان‌های نوین زخم برای تسریع بهبودی زخم‌ها بسیار مؤثر هستند و محیط مناسبی برای زخم مهیا می‌کنند. این پانسمان‌ها از پوست اطراف زخم محافظت می‌کنند و نقش محافظ را دارند. طراحی و ساختار خاص پانسمان‌های نوین و ترکیبات به کار رفته در آن‌ها مزایای درمانی بسیاری دارد. این نوع پانسمان‌ها تنها به صورت بانداژ و گاز نیستند بلکه به شکل‌های مختلف مثل محلول‌های آنتی سپتیک، پودر، ژل و پدهای ورقه‌ای برای مصارف خاصی به کار برده می‌شوند. بنابراین با توجه به شرایط بیمار و نوع زخم از انواع پانسمان‌های نوین می‌توان استفاده کرد.</li><li> </li></ul><h2>ویژگی‌های پانسمان نوین</h2> مهم‎‌ترین ویژگی‌های پانسمان نوین زخم ایجاد محیط مرطوب و ایده‌آل برای زخم به همراه تبادل گازهای اکسیژن و دی‌اکسید کربن، جلوگیری از ورود میکروب‌ها و مواد آلوده به بستر زخم هستند. این پانسمان‌ها بدون ایجاد هیچ گونه حساسیت و آلرژی، زخم‌ها را از نیروهای فشاری، سایشی و مکانیکی محافظت می‌کنند‌. این پانسمان‌ها دارای تنوع شکل و اندازه برای استفاده در نقاط مختلف بدن هستند و استفاده از آن‌ها بسیار راحت، ساده و بی‌خطر است. <h2>پانسمان زخم</h2> کلاژن فراوان‌ترین پروتئین در بدن است. نقش کلاژن در ترمیم زخم جذب سلول‌های فیبروبلاست و تحریک رسوب کلاژن جدید به بستر زخم است. در زخم‌های مزمن آنزیم‌های ماتریکس متالوپروتئیناز (MMPs) به‌عنوان عامل اصلی تخریب ماتریکس خارج سلولی (ECM) بیش از حد تشکیل می‌شوند که روند طبیعی بهبود زخم را مختل می‌کنند. پانسمان‌های کلاژنی با اتصال به آنزیم‌های ماتریکس متالوپروتئیناز اضافی موجود در ماتریکس خارج سلولی (ECM) آن‌ها را غیرفعال می‌کنند. در برخی از تکنولوژی‌های جدید، پانسمان‌های کلاژنی با مواد منحصر به فرد دیگری نظیر نقره، پلی هگزامتیلن بیگوانید (PHMB)، آلژینات و کربوکسی متیل سلولز (CMC) ترکیب شده است که اثرگذاری قابل توجهی در درمان انواع زخم‌ها دارند. <ul><li>پلی هگزامتلین بیگوانید(PHMB):اثر ضد میکروبی، زیست سازگار، تسهیل دبریدمان زخم و تسریع اپیتلیزاسیون</li><li>ذرات و یون نقره: اثر ضد میکروبی و ضدعفونی کننده و رفع بوی بد زخم</li><li>آلژینات کلسیم: قدرت بالای جذب ترشحات زخم، رطوبت بخشی</li><li>کربوکسی متیل سلولز(CMC) :حفظ رطوبت زخم، تسریع تشکیل و رشد بافت گرانوله، کاهش ایجاد اسکار</li><li> </li><li>انواع پانسمان‌های نوین زخم</li><li> </li><li>پانسمان نوین زخم دارای انواع مختلفی هستند که ترکیبات ویژه آن باعث شده است که اثر قابل توجهی در درمان طیف وسیعی از زخم‌ها داشته باشد. این نوع <a href="https://www.treetta.com/products/">محصولات زخم</a> برای درمان انواع زخم‌ها مانند زخم‌های حاد و مزمن، زخم بستر، سوختگی‌ها و زخم پای دیابتی کاربرد دارد که شامل این پانسمان‌ها هستند:</li><li>محلول آنتی سپتیک</li><li>پانسمان هیدروژل</li><li>پانسمان گرانول کلاژنی</li></ul>

1404/02/07

تغذیه در درمان زخم

<ul><li><a href="https://darmanzakhm.com/blog/2023/07/13/%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d8%b2%d8%ae%d9%85-%d8%a8%d9%87%d8%a8%d9%88%d8%af-%d9%be%db%8c%d8%af%d8%a7-%d9%85%db%8c-%da%a9%d9%86%d8%af/">بهبود زخم</a> یک فرآیند پیچیده است – به زبان ساده، فرآیند جایگزینی بافت آسیب دیده با بافت جدید تولید شده توسط بدن است که نیاز به افزایش مصرف انرژی و مواد مغذی خاص از جمله پروتئین دارد. هنگامی که بدن زخمی را تحمل می کند، بدن هورمون های استرس ترشح می کند و متابولیسم تغییر می کند تا مواد مغذی مورد نیاز ناحیه آسیب دیده را تامین کند – این به عنوان فاز کاتابولیک شناخته می شود. اگر فاز کاتابولیک طولانی شود و/یا بدن با مواد مغذی کافی تامین نشود، بدن می‌تواند وارد وضعیت سوء تغذیه پروتئین (PEM) شود.</li><li></li><li>تعدادی از مواد مغذی وجود دارند که نقش مهمی در بهبود یافتن زخم دارند. در زیر خلاصه ای از این مواد مغذی آورده شده است:</li><li>پروتئین</li><li>پروتئین برای نگهداری و ترمیم بافت بدن ضروری است. سطوح پایین پروتئین باعث کاهش رشد کلاژن می شود و روند بهبود زخم را کند می کند. سطح پروتئین کافی به دستیابی به سرعت بهبود زخم کمک می کند. مصرف کلی انرژی نیز مهم است، زیرا اگر نیازهای انرژی برآورده نشود، بدن از پروتئین برای انرژی استفاده می کند تا برای بهبود زخم.منابع پروتئین شامل گوشت قرمز و سفید، ماهی، تخم مرغ، جگر، محصولات لبنی (شیر، پنیر و ماست)، لوبیای سویا، حبوبات، آجیل و دانه ها می باشد.</li><li>انرژی</li><li>منابع اصلی انرژی برای بدن انسان – و برای التیام زخم – کربوهیدرات ها و چربی ها هستند. نیاز اصلی برای انرژی از زخم توسط سنتز کلاژن تولید می شود. با توجه به افزایش اندازه و پیچیدگی زخم، نیاز به انرژی برای بهبودی افزایش می یابد. غذاهای “پرانرژی” می توانند برای ساکنان زخمی ارزشمند باشند.</li><li>چربی ها</li><li>چربی‌ها، از جمله چربی‌های تک و چند غیراشباع، سوخت حیاتی برای بهبود یافتن زخم فراهم می‌کنند. چربی ها منبع انرژی ایمن و متمرکز هستند. چربی های کافی برای جلوگیری از استفاده بدن از پروتئین برای انرژی مورد نیاز است. اسیدهای چرب جزء اصلی غشای سلولی هستند و نیاز به اسیدهای چرب ضروری پس از آسیب افزایش می یابد.</li></ul>