زخم پای دیابتی

زخم پای دیابتی چیست؟

• 
  
• زخم پای دیابتی، زخمهایی هستند که معمولاً در اندام تحتانی افراد دیابتی (انگشتان و کف پا) یافت میشوند و روند بهبودی آنها بسیار کند می باشد. این زخمها بسیاری از افراد مبتلا به دیابت را تحت تاثیر قرار میدهند و تخمین زده میشود که بین 19 تا 34 درصد1 از دیابتی ها در مقطعی از زندگی خود به یک یا چند زخم مبتلا میشوند. زخم پای دیابتی میتواند به سرعت عفونی شده و در صورت عدم رسیدگی، برای پیشگیری از سرایت زخم به نواحی دیگر، قطع عضو دیابتی انجام میگیرد. با این حال، تمام عوارض زخم پای دیابتی قابل پیشگیری است، و توصیه اکید تمام متخصصان زخم، مراجعه سریع به کلینیک زخم در صورت مشاهده زخم در پا است

همه‌گیرشناسی زخم پای دیابتی

• پای دیابتی یکی از مهم‌ترین و ناگوارترین عوارض بیماری دیابت به شمار می‌آید. در این عارضه، زخمی که در پا ایجاد شده به بیماری نوروپاتی یا سرخرگ محیطی در اندام تحتانی یک بیمار دیابتی مربوط است. شیوع زخم پای دیابتی در میان افراد مبتلا به دیابت بین 4 تا 10 درصد است؛ این عارضه در بیماران سالخورده متداول‌تر است. طبق برآوردها، سابقه‌ی ابتلا به زخم پا در میان افراد دیابتی حدود 5 درصد و احتمال ابتلا به این عارضه در طول عمر در میان بیماران دیابتی 15 درصد است.
• اکثر زخم‌های پا (60 تا 80 درصد) بهبود پیدا می‌کنند و 10 تا 15 درصد زخم‌ها باقی می‌مانند. 5 تا 24 درصد زخم‌ها در طول 6 تا 18 ماه پس از معاینات اولیه به قطع عضو منجر می‌شوند. به احتمال زیاد زخم‌های نوروپاتیک پس از 20 هفته بهبود پیدا می‌کنند، در حالی‌که ترمیم زخم‌های نورو ایسکمی بیشتر زمان می‌برد و اغلب منجر به قطع عضو می‌شوند. طبق یافته‌ها، 40 تا 70 درصد موارد قطع‌عضو در اندام تحتانی در بیماران مبتلا به دیابت اتفاق می‌افتد. علاوه‌برآن، بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که زخم پا عامل 85 درصد موارد قطع عضو در افراد مبتلا به دیابت است.
• ریسک ابتلا به زخم پا و قطع عضو، با افزایش سن و مدت زمان ابتلا به دیابت بیشتر می‌شود. با توجه به تأثیر منفی این عارضه بر کیفیت زندگی بیمار و هزینه‌های این بیماری برای نظام سلامت، پیشگیری از زخم پای دیابتی ضروری است. زخم پای دیابتی یکی از بیماری‌های وخیم به شمار می‌آید و مقابله با آن به روشی چند رشته‌ای نیاز دارد.