تغذیه در درمان زخم
- 1404/02/07
- بازدید: 2
- 0
- بهبود زخم یک فرآیند پیچیده است – به زبان ساده، فرآیند جایگزینی بافت آسیب دیده با بافت جدید تولید شده توسط بدن است که نیاز به افزایش مصرف انرژی و مواد مغذی خاص از جمله پروتئین دارد. هنگامی که بدن زخمی را تحمل می کند، بدن هورمون های استرس ترشح می کند و متابولیسم تغییر می کند تا مواد مغذی مورد نیاز ناحیه آسیب دیده را تامین کند – این به عنوان فاز کاتابولیک شناخته می شود. اگر فاز کاتابولیک طولانی شود و/یا بدن با مواد مغذی کافی تامین نشود، بدن می‌تواند وارد وضعیت سوء تغذیه پروتئین (PEM) شود.
-
- تعدادی از مواد مغذی وجود دارند که نقش مهمی در بهبود یافتن زخم دارند. در زیر خلاصه ای از این مواد مغذی آورده شده است:
- پروتئین
- پروتئین برای نگهداری و ترمیم بافت بدن ضروری است. سطوح پایین پروتئین باعث کاهش رشد کلاژن می شود و روند بهبود زخم را کند می کند. سطح پروتئین کافی به دستیابی به سرعت بهبود زخم کمک می کند. مصرف کلی انرژی نیز مهم است، زیرا اگر نیازهای انرژی برآورده نشود، بدن از پروتئین برای انرژی استفاده می کند تا برای بهبود زخم.منابع پروتئین شامل گوشت قرمز و سفید، ماهی، تخم مرغ، جگر، محصولات لبنی (شیر، پنیر و ماست)، لوبیای سویا، حبوبات، آجیل و دانه ها می باشد.
- انرژی
- منابع اصلی انرژی برای بدن انسان – و برای التیام زخم – کربوهیدرات ها و چربی ها هستند. نیاز اصلی برای انرژی از زخم توسط سنتز کلاژن تولید می شود. با توجه به افزایش اندازه و پیچیدگی زخم، نیاز به انرژی برای بهبودی افزایش می یابد. غذاهای “پرانرژی” می توانند برای ساکنان زخمی ارزشمند باشند.
- چربی ها
- چربی‌ها، از جمله چربی‌های تک و چند غیراشباع، سوخت حیاتی برای بهبود یافتن زخم فراهم می‌کنند. چربی ها منبع انرژی ایمن و متمرکز هستند. چربی های کافی برای جلوگیری از استفاده بدن از پروتئین برای انرژی مورد نیاز است. اسیدهای چرب جزء اصلی غشای سلولی هستند و نیاز به اسیدهای چرب ضروری پس از آسیب افزایش می یابد.
زخم
تغذیه
رژیم غذایی